امروزه با گسترش صنايع شاهد آلودگي هاي محيط زيست هستيم. اين آلودگي هزينه هاي زيادي بر اقتصاد کشورها تحميل مي کند. حفاظت محيط زيست در برابر آلودگي هاي مختلف تحت استانداردهاي مشخص جزء شاخص ها و فاکتورهاي اساسي پيشرفت هر کشور است. بنابراين صنايع مختلف ملزم به رعايت استانداردهاي ملي و بين المللي مي باشند. در ايران سازمان محيط زيست متولي حفاظت از محيط زيست بوده و موظف است منشا آلودگي ها را شناسايي و با سنجش و مقايسه آنها با استاندارد از بروز تخلف صنايع توليد کننده آلودگي جلوگيري نمايد.
بند الف ماده 61 قانون برنامه چهارم نگاهي نو به پايش منابع آلودگي دارد. در اين بند ” خوداظهاري در پايش ” مطرح شده است. خوداظهاري نگاهي نو به پايش منابع آلودگي است. در اين روش مسئولين واحدهاي صنعتي بزرگ و کوچک موظف مي شوند تا وضعيت آلودگي خود را به سازمان محيط زيست گزارش کنند. واحدهاي صنعتي مشمول طرح خوداظهاري موظف به انجام پايش خروجي هاي خود در فواصل زماني سه ماهه مي باشند. اين زمان بر حسب تشخيص اداره کل محيط زيست قابل کاهش است. واحدهاي صنعتي که تکاليف اين بند را مراعات ننمايند طبق قانون به عنوان صنعت آلاينده شناخته شده و موظف به پرداخت عوارض آلايندگي مي باشند. عوارض آلايندگي طبق قانون معادل با يک درصد فروش صنعت است. ادارات کل محيط زيست استان ها به طور ساليانه صنايع آلاينده ( صنايعي که طرح خوداظهاري را انجام نداده اند يا صنايعي که طرح خوداظهاري را انجام داده اند و نتايج آنها بالاتر از حد استاندارد بوده است) را به اداره دارايي معرفي مي کنند. اين صنايع موظف به پرداخت يک درصد فروش به عنوان جريمه آلايندگي مي باشند.
بر اساس قوانين، اصل 44 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران، ماده 24 قانون مديريت خدمات کشوري و ماده 88 قانون برنامه چهارم مسئوليت نمونه برداري و گزارش دهي پارامترهاي محيط زيستي واحدهاي صنعتي به بخش خصوصي تخت عنوان آزمايشگاه هاي معتمد محيط زيست واگذار شده است. آزمايشگاه معتمد آزمايشگاهي است که در بخش خصوصي يا دولتي فعال بوده و توانايي آن جهت سنجش يک يا چند پارامتر محيط زيستي بر اساس ضوابط و مقررات جاري مورد تاييد سازمان قرار گرفته است.
طبق قانون خوداظهاري اداره کل محيط زيست هر استان از واحدهاي صنعتي درخواست گزارش خوداظهاري مي کند. اگر اداره کل پارامترهاي مورد نظر براي سنجش را اعلام کند، واحد بايد نتايج اندازه گيري همان پارامترها را ارائه کند در غير اين صورت بايد نتايج اندازه گيري پارامترها طبق جداول دستورالعمل خوداظهاري در پايش محيط زيست ارائه شود.
واحد صنعتي از يکي از آزمايشگاه هاي معتمد محيط زيست درخواست مي کند تا نسبت به پايش خروجي هاي خود اقدام نمايد. آزمايشگاه معتمد موظف است حداقل 10 روز قبل از انجام پايش در واحد صنعتي، تاريخ نمونه برداري و پارامترهاي مورد سنجش را به اداره کل محيط زيست استان و دفتر پايش سازمان حفاظت محيط زيست اعلام نمايد. لازم به ذکر است زمان نمونه برداري از طرف آزمايشگاه معتمد به صنعت اعلام نمي گردد و در صورت اعلام اين کار غير قانوني مي باشد.
آزمايشگاه معتمد پس از نمونه برداري در زمان مقرر موظف است گزارش پايش واحد را حداکثر بعد از 20 روز به اداره کل استان محل استقرار واحد صنعتي ارسال نمايد. همچنين واحد صنعتي بايستي راسا نسبت به ارسال نتايج به اداره کل اقدام نمايد.
ادارات کل گزارشات پايش را دريافت، کنترل و جهت انجام اقدامات قانوني در اختيار مراجع ذيربط قرار مي دهند.
منابع ثابت – گازهای دودکش شامل O2, CO, CO2, NO, NO2, NOx, SO2, H2S, CxHy, Effg, E-Air, Tg, Ta
منابع ثابت – ذرات دودکش شامل سرعت گاز، رطوبت گاز، غلظت ذرات در شرایط خشک، غلظت ذرات در شرایت تر، فشار هوا
صدای محیط زیستی شامل Leq 30, Lmax, Lmin
ذرات معلق محیطی شامل PM10, PM2.5
گازهای هوای محیط شامل CO, NO2, O3
دما،کلراید،کلر ازاد، سختی کل، کلسیم،منیزیم،سولفات،سولفیت، قلییات کل(کربنات و بی کربنات)، نیترات، نیتریت، امونیاک، چربی و روغن ،فلوراید ، سیانید،فسفات، کدورت، سختی، کربنات، کلسیم، دترجنت
توتال کلیفرم، فکال کلیفرم
-BOD – COD -DO-EC-TDS-TSS-PH
© تمام حقوق برای hpa-ir.com محفوظ است .